وقتي نگاه آدمي در واپسين شمارگان واژگانش استخواني مي شود ، آب مي شود ، مي ميرد وشايد در صراط حقيقتش بارها با نفخ صور وجدانش بيدار مي شود مي تواند آسماني بينديشد، آسماني ببيند و شايد قبيله آفلاكيان را به يكباره ببيند!
روح مردان هميشه بيدار همواره شاد......
