.

گروه ادب: آرش شفاعی گفت: نگاه آرزومندانه به آینده در شعر معاصر پر رنگ تر از شعر کلاسیک دیده می شود، زیرا نارضایتی از آنچه شاعران می بینند در جامعه امروزی بیشتر شده است.

این شاعر در گفت و گو با خبرنگار شبستان، درباره ویژگی های مفهوم انتظار در شعر گفت: شعر انتظار باید شعر باشد که شاعر آن از وضع موجود به سمت وضع موعود و از آنچه هست به سوی آنچه باید باشد صحبت کند.
وی افزود: رسیدن به یک آرمان شهر و مدینه فاضله که همه در آن ازاد باشد و عدالت به معنای واقعی آن حکمفرما باشد، آرزویی بوده است که با تاریخ بشر گره خورده و نخبگان شعر از جمله هنرمندان و شاعران نیز همیشه از آن سخن گفته اند.
شفاعی که به زودی مجموعه شعر جدیدش با عنوان ""تهران شبیه هر شبی دیگر سیاه بود"" منتشر می شود، ادامه داد: مفهوم انتظار در شعر کلاسیک ما نیز وجود دارد، که از آن نمونه می توان به اشعار حافظ اشاره کرد، اما مفهوم انتظار در شعر معاصر بیشتر دیده می شود زیرا شاعران معاصر بیشتر از گذشته با مسائل پیرامونی درگیر شده اند و نسبت به محیط پیرامون خود دلزده شده اند.
وی با اشاره به اینکه یکی از پایه های اعتقادی شیعه مسئله انتظار است، گفت: مفهوم انتظار در شعر بعد از انقلاب نمود بیشتری پیدا کرده است که از آن نمونه می توانیم به غزل معروف میرشکاک و شعر معروف قیصر امین پور اشاره کرد که در حافظه جمعی نیز ماندگار شد.
این شاعر که در حال نوشتن مجموعه خاطرات سفر حج خود با عنوان ""سنگ در سرزمین آئینه ها"" ست،درباره نوع پرداخت شاعران به مسئله انتظار،تصریح کرد: نوع پرداخت شاعران بیشتر توصیف آن چیز است که منتظرش هستند که اتفاق بیافتد و توصیف آن آرمان شهر است. البته در یک مقاطع زمانی بعضی از اشعاری که در این حیطه سروده شده است تابع مد شعری بوده است تا جوشش درونی مانند زمانی که درصدی از شعرها به نام شعر موعودی نامیده شد که به راحتی نیز از حافظه جمعی پاک شد.
شفاعی در پایان اظهار داشت: از نمونه های شعر موفق قبل از انقلاب می توانیم به شعر فروغ فرخزاد من خواب دیدم که کسی می اید اشاره کرد، که در آن دلزدگی شاعر از محیط پیرامونش و همچنین حقارتها، ناهنجارهایی اجتماع و انتظار شاعر برای و صحبت بهتر و آرمانی نشان داده شده است.
پایان پیام/